Singapore, apen en helse bustochten..

We zijn in Azie; waar niemand het breed heeft, maar wel iedereen rookt en een gsm heeft; je voor even het gevoel krijgt de lokale attractie te zijn; wakker worden in hartje jungle door het gebrul van apen op de vroege morgen; bananapancakes en hurkwc's zonder toiletpapier en tot slot ook best het vermelden waard; urenlange busreizen met rochelende locals...

Momenteel zijn we in Indonesie; het land van de uitgestrekte sawa's en heerlijk eten. Maar wat een contrast met Singapore, laat staan met onze Westerse maatschappij.

Ons Nieuw Zeeland avontuur eindigde een week of wat geleden met een bezoekje aan Dunedin en Christchurch. De dagen o.a. gevuld met een bezoekje aan de Cadbury's chocolade fabriek (Anne's keus), en de Speights brouwerij (wiens keus zou dat zijn), afgewisseld met veel koffie bij Starbucks. Deze 2 steden hebben ons aangenaam verrast, een goede afsluiter van een geweldige 5 weken Nieuw Zeeland.

Na 10 uur vliegen (15 januari) aangekomen in Singapore en direct onze weg gevonden naar Little India waar we een hostel hebben gevonden. Wederom 4 top dagen gehad, wat een stad zeg! Fijn is dat iedereen engels spreekt en je easy de stad doorcrosst met de metro. Onze favoriete bezigheid was toch wel de zoektocht naar zo goedkoop mogelijk lekker eten, waardoor we altijd weer belandden in de foodcourts zonder uitzicht op een enkele toerist. Heel wat gesprekjes met de mensen daar aangeknoopt die ons weer de leuke plekjes in de stad wezen. Onze wandelingen in de avond door bruisend Chinatown en Little India kunnen toch zeker wel als een hoogtepuntje worden beschouwd, zeker nu de stad in de ban is van het Chinese Nieuwjaar. Tevens ook een museumpje meegepikt voor Anne, ons visum voor Indonesie aangevraagd bij de bastards van de ambassade en door het Central business District gestruind om het Fortis en Sara Lee kantoor te zoeken..

19 januari de oversteek per boot gemaakt naar Indonesie. Niet de meest logische manier, zeker wel de meest avontuurlijke. Aangekomen via een grote omweg op het Sumatraanse vasteland in Tembilahan, waar we met grote ogen werden aanschouwd. Wat wil je ook, 2 van die grote Nederlanders die niet tussen de bankjes op de boot passen en moeten bukken bij iedere deuropening. Ons Bahasa phrase-boek leek hier de uitkomst, beetje jammer dat we vervolgens het antwoord niet begrepen. Die avond nog aangekomen in Pekanbaru na een helse bustocht (waar er meerdere van volgden bleek later).. Het mag gezegd worden, Annemaries rijstijl is niet altijd even soepel, die van de mensen hier is 10 keer zo dramatisch.
Onze tocht voortgezet naar Bukittinggi, waar we met een gids 3 dagen de jungle in zijn getrokken. De laatste dag leidde ons langs de prachtig uitgestrekte sawa's waar we dwars doorheen trokken. Robbie schoon en netjes via de paden, Annemarie al struikelend met zo af en toe een voet (of 2) naast de paden door de modder..(Voor de insiders; dit keer geen bali offertjes maar sawa's, het blijft niet te koop). Aan de bloedzuigers zullen we ook moeten wennen, aangezien er nog heel wat jungle trekkings op t programma staan komende maanden.

Na Bukittinggi verder getrokken naar Samosir Island waar we ons eventjes in het paradijs waanden. Voor nog geen 4 euro verbleven we in een bungalowtje in Batak stijl met uitzicht op een vulkanisch meer. Voornamelijk even zwaar gerelaxed en ook (vlekkenloos) een brommertje gehuurd om het eiland te verkennen. De avonden gevuld met aangenaam gezelschap; zeker al heel wat bijzondere mensen ontmoet die voor een deel toch ook je herinneringen aan een land heel positief kunnen beinvloeden.

Het einde van onze reis door Sumatra is zeker een bijzondere. Doorgetrokken naar Bukit Lawang in het Noorden waar we memorabele momenten hebben beleefd. Zo hebben we oog in oog gestaan met wilde Orang Oetangs, een onwijze belevenis als je op een halve meter afstand van zo'n aap met kleine staat. Zeker ook een unieke aangezien er buiten Bukit Lawang enkel nog op Borneo Orang Oetangs in het wild leven, wat een geweldige beesten...

Tot slot is ook ons verblijf voor een prikkie bij Nora's homestay in Bukit Lawang nog even het vermelden waard, waar we ons 2 dagen volledig in de Indonesian way of life hebben gestort. Robbie als een getrainde aap om lychees en ander exotisch fruit uit de boom te slingeren en Annemarie hielp als degelijke huisvrouw koken en waste onze kleren in de rivier. Deze degelijkheid zette zich ook nog even voort tijdens ons zwemuitje in de rivier. Het blijft natuurlijk een (merendeels)Islamitisch land dus no way dat je daar in je bikini de rivier in duikt...

Wel triestig om te vermelden is dat het toerisme in zijn geheel in Sumatra zwaar op de schop ligt door alle (Bali)narigheid en corruptie in hoger kringen en ook alle hulpacties voor het tsunami gebied in Aceh verlopen niet geheel zoals hoort.. Met een beetje idealistische kijk zou het zo'n rijk land kunnen zijn maar er is nog zoveel wat beter kan..

Momenteel zijn we weer even terug in de bewoonde wereld in Medan. Niet echt een stad om over naar huis te schrijven. Morgen vliegen we naar Jakarta waar we nog een dag of 10 de hoogtepunten van Java meepikken.. Jullie horen ervan!

Robbie en Annemarie.

Dit keer geen Yathzeestand.. er moet een te grote inhaalslag worden gemaakt van Annemaries kant..