"Open your heart, open your wallet"...

Hier zijn we weer!!! Op het moment in de hoofdstad Hanoi waar ons een busreis van 22 uur richting Laos te wachten staat. Er is weer veel te vertellen; Vietnam is een land met 2 gezichten. Aan de ene kant is het een schitterend land met een interessante geschiedenis, maar tevens zien de Vietnamezen toeristen als lopende geldautomaten. Echt bij alles wat je koopt, moet je opletten of je wordt opgelicht, liegen kunnen ze als de beste en overal moet je de rekening controleren want rekenen kunnen ze niet. Toevallig hierbij is wel dat de rekening altijd hoger is en nooit lager. En na 100 keer “you want to buy from me?”, raak je het echt wel een beetje beu. Zelfs Annemaries vertrouwen in de goede aard van de mens is hier wat verloren gegaan, maar desalniettemin, toch hebben we een erg leuke maand gehad.

In Saigon een open busticket geboekt richting Hanoi, met stopovers in Mui Ne, Dalat, Nha Trang, Hoi An en Hue. Echt een koopje daar de afstand hiertussen ongeveer 1500 a 2000 km is en je hier 22 dollar voor betaalt. Nadat we in Cambodja Carinha al tegen waren gekomen, was het in Mui Ne wederom tijd voor een Zeeuws onderonsje. Hier kwamen we Angelique tegen die ook door Vietnam aan het rondreizen is. Niks afgesproken, maar kwamen we toevallig tegen in het cafe.

Nha Trang is de badplaats in Vietnam en wordt vergeleken met de Franse Riviera. Hier hebben we Engelse les gegeven aan straatkinderen. In een cafeetje kan je jezelf inschrijven om de volgende dag les te geven aan straatkinderen. Een vrouw heeft dit iniatief enerzijds genomen om de pedofilie in deze plaats tegen te gaan en anderzijds om deze kinderen een betere toekomst te geven. Wij hebben onze bijdrage geleverd en een leuke ochtend gehad.

Hoi An is toch wel een beetje onze favoriet onder de steden. Een klein, oud stadje met smalle straatjes en honderden klerenmakers. Hier zijn we dan ook een paar dagen blijven plakken om onze garderobe voor de zomer te vullen. Pagoda-freak Annemarie kwam hier redelijk aan haar trekken, tot ergernis van Robbie. Elke tempel met Chinese tekens werd dan ook bezocht, of in het gunstigste geval (voor Robbie) een foto van gemaakt. Ook een kookcursus gevolgd, zodat we zelf heerlijke loempia’s kunnen maken en de oude stad bezocht die onder de Unesco World Heritage valt. Op het strand werden we wederom lastig gevallen door honderden verkopers, maar 1 ervan was wel erg grappig en het vermelden waard, zijn slogan om ons over te halen iets te kopen: “open your heart, open your wallet”. Na 4 kostuums, 3 jassen, 5 shorts, 2 longsleeves, 4 broeken, 4 overhemden, 3 paar schoenen en 3 shirts hebben we deze plaats weer verlaten en de slogan als ons mantra in acht genomen.

In het Noorden hebben we de bergstammen in de omgeving van Sapa bezocht en een trekking gemaakt door de bergen. Schitterende uitzichten over de sawa’s en de bergen en interessant om te zien hoe deze mensen leven. Deze Hill Tribes leven nog echt in hutten en dragen hun traditionele kledij. Een breedbandje kennen ze daar nog niet! Op de “Love Market” in Sapa kidnappen de mannen een vrouw en als na drie dagen blijkt dat het klikt, trouwen ze. Ook naar de Bac Ha Market geweest waar de mensen varkens in hun tas duwen en kippen onder arm meenemen om ze thuis op te eten. Hier ook ontdekt dat een hot-dog bestellen gevaarlijk is in Vietnam, omdat je dan misschien krijgt wat het letterlijk in het engels betekent.


De laatste dagen doorgebracht in Ha Long Bay waar we een gids hadden die praatte als Robocop. Een mooie boottocht gemaakt en gekayakt waardoor de goede herinneringen aan Nieuw Zeeland weer boven kwamen. Omdat Ho Chi Minh 47 jaar geleden een bezoek aan het eiland had gebracht was het daar een feestdag. In het Noorden zijn ze helemaal idolaat aan hun Ho. We zijn vanochtend zelf ook wezen kijken naar zijn lichaam dat hier al 37 jaar opgeborgen ligt. Elke dag staat er een rij van 500 meter om een bezoek te brengen aan het dode lichaam dat net een madame tussaud pop lijkt. Wel een beetje hypocriet dat Ho zijn laatste wens was om gecremeerd te worden, maar ja…

In Vietnam veel leuke mensen ontmoet van overal ter wereld: Canadezen, Ieren, Belgen en Spanjaarden. Leuk om te horen wat ze te vertellen hebben en waar ze geweest zijn. Het leven van een reiziger bevalt nog steeds goed en het smaakt naar meer. Het vrije gevoel dat je hebt en elke dag weer nieuwe dingen zien, willen we eigenlijk nog niet inleveren voor de routine die ons staat te wachten in Nederland. Zoals je kunt lezen worden we ook gehard door de mentaliteit van de mensen hier die soms het bloed van onder je nagels vandaan halen, maar we zullen dit maar als een verrijkende ervaring meenemen. Benieuwd wat Laos ons zal brengen….