En dit keer Laos..

Dag fans,

Na 3 weken en een land verder is het weer tijd voor een vers verhaal op de site, dit keer vanuit Thailand, waar we onze keiharde onderhandelingstactieken weer boven moeten halen, maar de bussen wél voor de verandering vertrekken voordat het laatste plastic krukje in het gangpad is bezet..

Hanoi hebben we begin april verruild voor Vientiane in Laos, na een 22 uur durende busreis die op zich redelijk soepeltjes verliep. Geen vertragingen of oponthoud aan de grens dit keer, maar smoothly binnen 24 uur de Laotiaanse hoofdstad bereikt. In Vientiane het buddhapark bezocht waar Robbie in het bijzonder de attractie van de dag was. Nog nooit zulke blije monniken gezien na hun fotoshoot met Robbie, de held op slippers. Tevens ook onze reis wat verder uitgestippeld en een tochtje naar de enige pinautomaat in Laos gemaakt, waar we met een miljoen of 8 op zak weer vertrokken richting Noorden.

Vang Vieng is nog zo'n heerlijk relaxed dorpje, waar vooral de onverharde stofwegen voor de extra beleving zorgen. Je kunt er rubber banden huren om op de rivier te dobberen en je avonden vullen met 'friends' kijken en beerlao drinken (en of dat lekker bier is voor 60 eurocent!). Om toch even actief bezig te zijn hebben we een fiets gehuurd en wat door de omgeving gecrosst, waar we onder luid gejuich werden toegezwaaid door alle lokale passanten. Her en der gestopt om de sfeer en lokale specialiteiten te proeven en meerdere pogingen ondernomen de dialoog gaande te houden met gebarentaal en om ter hardst lachen. Waarschijnlijk werd er meermaals om Annemaries rode hoofd gelachen (het is hier nu eenmaal bloedje heet!), maar we lachen toch maar vrolijk mee. Op de weg terug verkoeling gezocht in een riviertje waar we met grote ogen werden aanschouwd door horden kids. En natuurlijk dat er dan een groot watergevecht volgt...

Daarna ons geluk beproefd in Luang Prabang, een stadje dat bekend is om zijn UNESCO vermelding. Hier hebben we het Laotiaanse Pi Mai (Nieuw Jaar) ingeluid op traditionele wijze; zo nat en vies mogelijk. Men wenst elkaar hier alle geluk toe door elkaar nat te spuiten met water en daarna met witte, rode en zwarte drab te besmeuren.. Ondanks dat we dit jaar carnaval en koninginnedag moe(s)ten missen, hebben we hier de schade in 3 dagen dik ingehaald.
Ook in Luang Prabang weer de activiteit opgezocht en een kayak trip en een 2 daagse mountainbike trip naar de Kuang Si watervallen ondernomen. De kayak trip was super, de mountainbike rit was afzien (voor Annemarie). 32 km over een verraderlijk vals platte weg... Het feit dat we de heenweg in 4.5 uur deden en de terugweg in 2.5 uur zegt vast genoeg. (En stel je daarbij ook het exploderende rode hoofd maar voor...). Desondanks waren de watervallen zeer de moeite waard; helder blauw water verscholen in een groot bos. De avond doorgebracht in een knus idyllisch dorpje bij de watervallen dat na het vertrek van de hordes toeristen heerlijk rustig en authentiek aandeed.

Na Luang Prabang onze tocht vervolgd naar het hoge Noorden om in Luang Namtha een ecotrekking te doen langs traditionele bergdorpjes, en een memorabele massage te ondergaan. Het Noorden van Laos is voornamelijk gericht op China. Dit is te zien aan de mensen die er meer chinees uitzien en het chinese schrift dat naast het Laotiaans veelvuldig wordt gebruikt. En zo hebben ook de Noordelijke massages een chinees tintje... Onze masseuse die geen engels sprak had hoogst waarschijnlijk zelden Westerse klanten op bezoek gehad, en masseerde (cq drukken en trekken) vlijtig naar Aziatische maatstaven. Gezien onze mate van flexibiliteit niet al te hoog is, kwamen we met spierpijn de massagesalon weer uit. Niet bepaald het gewenste effect.

De trekking bestond uit een mooie 2 dagen die ons wederom terug deden denken aan Nieuw Zeeland, gezien de stortbuien op de 2e dag. Helaas gaat een trekking in de jungle met regen ook gepaard met glijpartijen en honderden bloedzuigers (de bastards) die ons weer aardig op de hielen zaten (letterlijk). Door afgelegen dorpjes getrokken waar alle schaarse regen opgevangen wordt in emmers en elektriciteit nog niet aanwezig is. Het dagritme ligt dan ook heel anders; opstaan wanneer de zon opkomt en slapen wanneer deze weer onder gaat. Best even goed om stil te staan bij het zien van leeftijdsgenoten die zo'n ander leven hebben en minstens zo gelukkig lijken te zijn. 'S avonds nog een verlate nieuwjaars ceremonie bijgewoond waarin we werden gezegend door het collectief drinken van laotiaanse whiskey en waarbij we touwtjes omgebonden kregen die ons eeuwig zullen behoeden van kwaad. Zeker heel speciaal om mee te maken.

En na 3 weken Laos weer verlaten, een helse busrit door de regenbuien en wegwerkzaamheden die Annemarie de bus uit deden sprinten. In het bijzonder bij het zien van omlaagvallende rotsblokken en snel dichterbij komende afgronden.. Maar goed en wel aangekomen in Thailand om jullie over 3 weken weer live te kunnen begroeten in Nederland. Ook wel weer leuk...

Tot gauw,
Robbie en Annemarie