Aan alles komt een eind...

Hier onze laatste belevenissen! Een week of 3 geleden in Noord Thailand aangekomen. In Chiang Mai de oude binnenstad en de Night Bazaar bezocht. Hier kun je werkelijk alles kopen, alleen zijn het wel allemaal nepspullen. Annemarie tevens ook naar de kapper geweest hier, wat een succes... De kapster haar uiterste best gedaan om elke krul in d'r haar ongedaan te maken. Bij buitenkomst werd Annemarie dan ook getrakteerd op een potje leedvermaak. Ook maar meteen de nieuwe coup Annemarie op foto vastgelegd.

In Pai hebben we een scooter gehuurd en een Thai-massage cursus gevolgd. Hier regende het pijpenstelen en waren we bang dat onze laatste 2 weken strand in het water zouden vallen. Gelukkig niet het geval! Via Bangkok naar Krabi gevlogen, waar we elke dag met een longtail boot naar Railey beach gebracht werden. Een mooie baai tussen de rotsen. Hier ook een snorkeltripje naar Koh Phi Phi gemaakt. Echt verschrikkelijk mooi, helder zeewater en hagelwitte stranden. Zo vindt je ze nergens... Best raar hier te zijn, want nog geen anderhalf jaar geleden heeft de Tsunami hier huisgehouden, delen van het eiland waren dan ook nog niet terug opgebouwd. Ook staan er nu borden op het eiland met "tsunami vluchtroute".

Na Krabi overgestoken naar de Oostkust, waar we naar Koh Phan-gan en Koh Samui zijn vertrokken. Koh Phan-gan staat bekend om zijn fullmoon party's, die we overigens hebben gemist. Desalniettemin hebben we dan maar zelf ons feestje gehouden, samen met Sjef, een bekende van de UvT die we tegenkwamen op 't strand. Een goed begin, tot Annemarie Robbie kwijt was om 02.30u en hem slapend tussen de dansende mensen op het strand terugvond. Wat te weinig slaap ook met een mens kan doen...Een fotootje waard!

Net een busreis van 30 uur achter de rug. Weer terug in Singapore waar ons Azie-avontuur is begonnen. Wat een heerlijke stad, het voelt een beetje als thuiskomen. Zelfs rondlopen zonder kaart gaat ons al gemakkelijk af. Nadat we morgen onze traditionele Starbucks koffie hebben genuttigd, vertrekken we morgenavond richting huis, enigzins met gemengde gevoelens. We hebben zin weer iedereen te zien en bij te praten onder genot van een biertje. Toch hebben we nog niet het idee dat we nu uitgekeken zijn op het ontdekken van nieuwe plaatsen. Integendeel: door alle enthousiaste verhalen van andere reizigers zijn we nieuwsgierig geworden naar andere delen van de wereld. Dus wie weet: wordt vervolgd???